Wandelen en herbronnen in Cheneux
4 tot 6 oktober 2024
|
|
Cheneux is een klein dorpje, gelegen aan de Amblève dat deel uitmaakt van de gemeente Stoumont. Het is een prachtig wandelgebied. Dit wandelweekend is een gezamenlijk initiatief van SPES Forum - Spiritualiteit in Economie en Samenleving en TAU - franciscaanse spiritualiteit vandaag.
|
Het weekend start op vrijdagavond, 4 oktober om 16u00 en eindigt zondagnamiddag 6 oktober om 15u00. Tijdens het weekend wordt gefocust op het onderweg zijn als pelgrim. We wandelen op een eeuwenoude Via Arduinna: we volgen twee dagen lang de bewegwijzerde Caminoroute startend vanaf de Sint Jacobsberg te Trois Ponts. Tijdens elke dagtocht is ook een meditatief moment voorzien en ’s avonds leggen we onze ervaringen bijeen. |
We logeren in de pastorij van Cheneux (7 personen) en in een oude gerenoveerde hoeve (8 personen). Deelname is beperkt tot 15 personen.
Kostprijs voor het weekend:
140 euro per persoon voor koppels en voor singles die 1 kamer met twee aparte bedden willen delen; 160 euro voor singles met een eigen kamer.
Inschrijvingen
Je kan je per email inschrijven bijLuk Bouckaert (SPES) of Wies Beckers (TAU). Je deelname wordt pas effectief door het bedrag te storten op de rekening van SPES-forum vzw - BE21 7350 1021 5603 met vermelding wandelweekend Cheneux. Het aantal is beperkt tot 15 deelnemers. Wacht dus niet te lang om in te schrijven. Iedereen is welkom!
Het organisatiecomité
Luk Bouckaert en Ingrid Verduyn (SPES) & Wies Beckers, An Bert (TAU)
Kostprijs voor het weekend:
140 euro per persoon voor koppels en voor singles die 1 kamer met twee aparte bedden willen delen; 160 euro voor singles met een eigen kamer.
Inschrijvingen
Je kan je per email inschrijven bijLuk Bouckaert (SPES) of Wies Beckers (TAU). Je deelname wordt pas effectief door het bedrag te storten op de rekening van SPES-forum vzw - BE21 7350 1021 5603 met vermelding wandelweekend Cheneux. Het aantal is beperkt tot 15 deelnemers. Wacht dus niet te lang om in te schrijven. Iedereen is welkom!
Het organisatiecomité
Luk Bouckaert en Ingrid Verduyn (SPES) & Wies Beckers, An Bert (TAU)
Terugblik op het weekend "Stenen die spreken"
Herbronningsweekend in Cheneux – een samenwerking tussen TAU en SPES
|
Een wat vreemde titel misschien, maar rotsen en spelonken waren voor Franciscus een uitgelezen plaats om zich terug te trekken in gebed. Wie al meeging op de staptochten in Umbrië heeft zeker al mogen ervaren hoe indrukwekkend die immense stenen (sasso spicco) zijn. Wie onder zo’n overhangende rots staat of een spelonk binnen gaat ervaart een oerkracht. Die oerkracht spiegelt je eigen kleinheid. En tegelijkertijd is er de waarheid van de geborgenheid. Het is de mens op zijn juiste plek. Voor Franciscus was het niet anders. De eenzame plaatsen werden voor hem sacrale plekken. In die ‘sacro speco’ zag hij zichzelf gespiegeld: een mindere-broeder in alle nederigheid voor God, zijn Rots, zijn Burcht, zijn veilige Vesting (psalm 18). Of zoals hij in zijn lofzang op de Allerhoogste dicht: ‘Gij zijt sterk, Gij zijt sterkte.’
|
Indrukwekkende stenen vind je ook in België, namelijk in Wéris, waar een aantal megalieten en dolmen getuigen van een hoogstaande cultuur 4000 jaar geleden. Een bezoek aan het museum toont een tijdslijn van de evolutie van de mens van prehistorie tot aan de ontwikkeling tot homo sapiens .
Andere stenen vinden we de dag nadien op onze wandeling naar de Amblève. Kleine rotsen, gedragen en aangevoerd door lagen ijs, liggen al eeuwen in de bedding van de rivier. Hoe verleg je een steen in de rivier? Kijk ik naar het water dan merk ik dat het steeds onderweg is. Is de hindernis te groot, dan stroomt het er om heen. Het leert me wat. Ik die geneigd ben om elke hindernis aan te pakken, elk probleem op te lossen. Mijn inzicht als een bede: ‘Oh, laat me als het water stromen, nederig, als de hindernissen voor mij te groot zijn.’
Andere stenen vinden we de dag nadien op onze wandeling naar de Amblève. Kleine rotsen, gedragen en aangevoerd door lagen ijs, liggen al eeuwen in de bedding van de rivier. Hoe verleg je een steen in de rivier? Kijk ik naar het water dan merk ik dat het steeds onderweg is. Is de hindernis te groot, dan stroomt het er om heen. Het leert me wat. Ik die geneigd ben om elke hindernis aan te pakken, elk probleem op te lossen. Mijn inzicht als een bede: ‘Oh, laat me als het water stromen, nederig, als de hindernissen voor mij te groot zijn.’
|
Een tijdslijn in miljoenen jaren die mij haast doet duizelen als ik wil begrijpen wat mijn leven van 70 jaren daarin betekent. De kracht van water en stenen, de weidsheid van vergezichten en wolkenvelden, het doet iets met een mens. Ik word ‘terug gebracht’ tot mijn nederige plek in het geheel, tot mijn ‘oorspronkelijke zijn’ waarin ik hier en nu betekenis mag en kan geven. En toch ervaar ik een stukje eeuwigheid.
En niettegenstaande al deze wat filosofische beschouwingen zijn er de concrete ervaringen van het samen onderweg te zijn. Wandelen in stilte, wachten op elkaar, elkaar leren kennen, het vuur aanblazen, samen een maaltijd bereiden, de kaart lezen, de weg kwijt zijn, elkaar over beekjes helpen, tot rust komen, fysieke grenzen respecteren, verwonderd zijn, groep vormen, foto’s maken, regen trotseren, zich heroriënteren, een verjaardag vieren, picknicken aan het water, bezinnen en vieren, thuiskomen bij jezelf en luisteren naar ‘stenen die spreken’… Wies Beckers, 3-5 mei 2024 |
|
Als stenen spreken |
|
|
|
Geen wirwar maar ordening. |