Na Schnelldorf loop ik netjes naar het Zuiden tussen links een nog erg jonge kronkelende Wornitz en rechts, op oorvriendelijke afstand, de huilende A 7.
Juist voorbij het dorpje Larrieden stopt een vrouw en maakt me, ietwat bezorgd, attent op mijn niet erg zichtbare kledij. Ondertussen duw ik haar twee keer zachtjes naar de berm vanwege passerende auto's 😊. Gerlinde nodigt me uit op een koffie bij haar thuis samen met dochter Vegrinde (Zwitserse voornaam) en nog een zoon. Het minstens zevenvoudige prijsbeest van het gezin is - hoe kon ik dat missen - een klein pluizig wit hondje. De living is volledig gevuld met hangende, staande, zittende, geschilderde en geborduurde kleine hondjes waar ik ook op zit.
Het beestje is heel geliefd maar heeft ook een stipte dagelijkse routine en blijft achter het hekkentje. Er volgt een interessant gesprek met warme mensen. Ik krijg naast koffie ook nog een soepkom rozijntjes voor mijn neus waar ik op karakter maar af en toe 3 vingertoppen in steek. Zij kennen via facebook ook nog een vrouw die heel de wereld afreist met een kleine rugzak van 5 kg en googlen met grote interesse mijn blog.
Juist voorbij het dorpje Larrieden stopt een vrouw en maakt me, ietwat bezorgd, attent op mijn niet erg zichtbare kledij. Ondertussen duw ik haar twee keer zachtjes naar de berm vanwege passerende auto's 😊. Gerlinde nodigt me uit op een koffie bij haar thuis samen met dochter Vegrinde (Zwitserse voornaam) en nog een zoon. Het minstens zevenvoudige prijsbeest van het gezin is - hoe kon ik dat missen - een klein pluizig wit hondje. De living is volledig gevuld met hangende, staande, zittende, geschilderde en geborduurde kleine hondjes waar ik ook op zit.
Het beestje is heel geliefd maar heeft ook een stipte dagelijkse routine en blijft achter het hekkentje. Er volgt een interessant gesprek met warme mensen. Ik krijg naast koffie ook nog een soepkom rozijntjes voor mijn neus waar ik op karakter maar af en toe 3 vingertoppen in steek. Zij kennen via facebook ook nog een vrouw die heel de wereld afreist met een kleine rugzak van 5 kg en googlen met grote interesse mijn blog.
 |  |
Op hun aanraden passeer ik eerst langs Dinkelsbuhl dat gespaard bleef van bombardementen en vergaap me aan de vele grote fris opgeschilderde vakwerkhuizen.
Mijn smartphone geeft vanaf 18 uur regen met wel 5 pletsende druppels. Assepoester heeft dus na haar vegetarische ravioli nog tijd en plaats voor een kleine (twee bolletjes ☝️) "Heiße Liebe" en kort bezoek aan de mooie kerk, dribbelt dan haar snelste twee en een halve km ooit naar het pension in Segringen, en is op tijd binnen... voor een droge nacht 🤗.
De passage door Nördlingen, met ook al zo'n mooie gespaarde stadskern, fleurt de wel heel rechte fietspad-etappe naar Harburg helemaal op. Heel lang geleden sloeg, een meteoriet van wel een km doorsnede, in op die streek. In Harburg staat een paneel met goede uitleg. Vandaar dat platte gebied - eigenlijk en krater - met die rare rotsformaties her en der.
En ik vind er ook de, nu flinke, nog steeds kronkelende Wornitz terug.
Mijn smartphone geeft vanaf 18 uur regen met wel 5 pletsende druppels. Assepoester heeft dus na haar vegetarische ravioli nog tijd en plaats voor een kleine (twee bolletjes ☝️) "Heiße Liebe" en kort bezoek aan de mooie kerk, dribbelt dan haar snelste twee en een halve km ooit naar het pension in Segringen, en is op tijd binnen... voor een droge nacht 🤗.
De passage door Nördlingen, met ook al zo'n mooie gespaarde stadskern, fleurt de wel heel rechte fietspad-etappe naar Harburg helemaal op. Heel lang geleden sloeg, een meteoriet van wel een km doorsnede, in op die streek. In Harburg staat een paneel met goede uitleg. Vandaar dat platte gebied - eigenlijk en krater - met die rare rotsformaties her en der.
En ik vind er ook de, nu flinke, nog steeds kronkelende Wornitz terug.
 |  |
RSS Feed