Zo'n 2 km na Kurtinig an der Weinstraße met nog redelijk wat Obst, loop ik hoog op een dijk naast de Etsch. Hoe schoon een landschap toch kan zijn! 🤩 en hoe zou een regelmatige beregende Grand Canyon eruit zien? De vallei versmalt en het verkeer en de Etsch kunnen door 2 havenarmen terug het erop volgende wijdse dal in. Aan een brug met mooie rustplek neemt een behulpzame Italiaan me mee naar de andere kant van de Etsch wegens halve versperring van de dijk (wegenwerken?). |
Zo'n 3 km later, een wegvullend hek waar ik voorzichtig langs het paaltje op de dijkhelling draai, kwestie van niet met rugzak en al van die helling te totteren. Een peulschil vergeleken met de versperring op weg naar Nauders. Ik hobbel voort over een afgegraven weg op veilige afstand van 2 in de keien van de dijkhelling woelende kranen, en loop mee terug naast een mevrouw met fiets waaraan 2 zware zakken. Ze is me een eindje voor en passeert het hekken gemakkelijk via die steile berm. Dat verdient zeker een level 2: versperringen nemen 😊. De me tegemoet komende dame tegen wie ik "Gerade aus" gebaar, blijkt een personeelslid wegenwerken te zijn 🤔, en dat het toch niet de bedoeling is... Na korte discussie - linksom gevaarlijk, drukke snelweg, rechtsom ook drukke baan zonder fietsbaan - haalt ze haar schouders op en kan ik verder.
Na de werken worden tegenrijdende fietsers, soms met anhangkarretje, die linkse snelweg opgeleid 👀. Nog 2 km verder ligt het andere hekken in 3 stukken op de berm van het dijkpad. Positief: werken worden vooraf aangeduid. Minpuntje: misschien goed alternatief voorzien voor fietsers en voetgangers 😜.
Trente ligt lang uitgerokken geprankt in de lange vallei. Mijn B&B ligt hoog op de flank maar toch verrassend dicht bij het mooie toeristische centrum. Maar eerst grote wasnamiddag. Alles in de machine en ik noodgedwongen in huis 😛.
De volgende dag wordt een heerlijk toeristendagje.
Een openstaand poortje aan de Via dei Giardeni leidt me naar een groen domein, gesticht door een Jezuïet waar men mensen helpt om hun leven terug op de rails te krijgen. De gewezen animator van de Samana Nieuwjaarsweek komt terug wakker en ik stuur verschillende foto's naar Stijn van de Franciscaanse beweging.
Verder even passeren langs een vestiging met heel oude roots waar de opeenvolgende bouwheren naast en op hun vorige bouwden, en een nog oudere Dom gewijd aan San Vigilio (4e eeuw) met grote crypte. Omvangrijke schoonheid valt moeilijk te fotograferen.
Nu op pad richting Verona en definitief langs Assisi, en de "Via Claudia" en mijn plan B: "Via Francigena" naar huis gestuurd met de post.