Met toch een ietsepietsie hoge borst zak ik na Bad-Bodendorf gestadig af naar de Rijn. Het tromgeroffel bij het laatste weggetje linksaf moet ik nog wat uitstellen wegens door een Rijnvloed opgegeten, samen met nog een grote, diepe hap oever 😮. Rond Andernach is de - Mittler-Rhein - nog een driebaansvak voor vrachtverkeer. Ik zie zelfs een "moeder en kind" containerschip passeren. Over de route naar Andernach die ik loop naast de Rijn, ga je waarschijnlijk ook nergens toeristische info vinden. |
En Napoleon deed het me blijkbaar ooit voor 😛. Ik zie een klein stukje nog altijd industriële Rijn.
Na een volgende heel afwisselende dag stuurt OSMand me via een oude vergeten (avontuurlijke 🤩) piste door het woud naar het Mühltal en verder naar Boppard. Ha toerisme! En een goeie Vietnamees op de markt.
Er passeren regelmatig veerboten, ik denk ook een Zwitsers cruiseschip maar zou niet willen ruilen met wie daar nu boven op het dek dik ingeduffeld zonder beweging zit te bevriezen wegens daarvoor betaald.
De volgende dag naar Bingen valt het op hoe laag de waterstand is. Een containerschip vaart heel voorzichtig voorbij. Broeder klimaatsverandering is niet iedereen's beste vriend.
Met mijn hoofd met petje mooi laag voor de tegenwind valt het me op dat er nu toch al zeker een kwartier een schip brommend achter mij blijft 🤔 - Ik loop nog altijd geen volle vier km per uur - tot een gemeentewagentje me via een grasveldje heel voorzichtig voorbij steekt 🙊. Ik doe teken ter verontschuldiging maar de man kan er ook smakelijk mee lachen. Als dat geen respect is voor een arme pelgrim 😁.
Toch weeral een mooie reis binnen mijn reis en nu op naar Worms.