Ja, verveel ik me niet na het wandelen? 😛... Het eerste wat een pelgrim bij aankomst op het etappe-adres gewoonlijk doet, is zich zo vlug mogelijk douchen met alternerende kledij-was. Hoeveel en wat hangt af van de grootte van de beschikbare radiator en of die werkt. Als het een korte etappe was zoals die naar Aachen en er is een bad beschikbaar mag alle kledij erin. En toen blij met de lange reling in de zon. En met een beschikbare wasmachine en droogkast is het jubelen, als je tenminste op de juiste knoppen drukt. Mijn kledij bleef spoelen en zwieren tot ik een knop op neutraal kon zetten en de stekker eruit trok. 😉 |
Na Worms zijn de gekregen etappe-afstanden meer voor lange herenbenen. De mijne kunnen 30 km occasioneel en ik besluit om ook oostelijk te gaan maar dan zuidelijker, richting Kirchberg an der Jagst. De A6 is akkoord en volgt 😜.
Voor het boeken van adressen komt nu ook nog het vinden van behapbare wandelafstanden in de juiste richting zonder te dicht opeenvolgende hoogtelijnen. OSMand en Google maps zijn samen een goeie hulp. Zo word ik ook een beetje pionier van de Oostelijke Rome route 😊.
En wat ik leerde tussen Bingen en Worms:
Een groot winkelcentrum op de dagetappe kan ook enkel voor auto's en toebehoren zijn. Vrouwen en families gaan dan gewoonlijk nog iets drinken of eten. Mannen verdoen daar hun tijd niet mee. "Even verder die weg volgen" blijkt 5 km wandelen tot ik bij een tankstation kom waar ik mijn eerste Duitse smakelijke te grote Schnitzel eet, want die avond in ROATEL.
In Alzey is "Himmel und Erde" bloedworst met gestoofde appelschijfjes en een opperbeste puree. Hmmmm! 😋.
En dat Zonnelied zit nu eens echt overal in ! 😁