mijn vriend, mohamed
Als kleine jongen met vader, moeder, broer en zus kwam hij 30 jaar geleden uit Marokko in Gent wonen, recht tegenover de pastorie. Zijn vader vond werk en we werden goede buren. Mohamed herinnert zich nog veel van de opvang die zijn gezin hier heeft ontvangen. Zijn vader drukte het hem dikwijls op het hart: "Vergeet het niet, jongen, hoe christenen ons hier hebben geholpen om ons thuis te laten komen!” Na vijf jaar verhuisde ik naar een andere parochie en raakte hij uit mijn gezichtsveld. Tot ik 10 jaar geleden terug in die buurt kwam wonen en hij mij als volwassen man ontmoet heeft, dankzij de kleine zusters van Nazaret waar ik ook thuis mag komen.
Ik raakte reeds tevoren geïnteresseerd in de islam sinds ik mijn broer in Marokko en Tunesië bezocht, die daar in de landbouwontwikkeling werkte. Zijn pastoor in Tunesië was een witte pater van Afrika gespecialiseerd in islamstudie en die heeft me verder geholpen om het geloof van die mensen beter te leren kennen. Toen reeds waren er goede contacten tussen hem en islamgeleerden in broederlijke verstandhouding. Tot ik hier dus Mohamed leerde kennen. Hij sprak me onmiddellijk aan als pastoor van vroeger en wilde zelf ook ons christelijk geloof in Jezus beter leren begrijpen.
En zo werd hij een vertrouwde vriend bij de kleine zusters en bij mij. Hij kwam zelfs regelmatig een eucharistie bijwonen om te luisteren naar het evangelie en de profeten. Ondertussen had hij werk gevonden bij de technische dienst van de stad Gent waar hij reeds een bijkomend examen met glans heeft doorstaan! In zijn vrije tijd legt hij gratis tuintjes op voetpaden aan bij mensen die het vragen. Zelfs heeft hij een kapel die dringend een verflaag nodig had uit eigen initiatief herschilderd. Kortom, hij heeft zich hier uitstekend weten te integreren als moslim tussen christenen die samen een broederband smeedden! ‘God is liefde’ zegt hij ook!'
Met dank aan p. Dries Van Ootegem
Ik raakte reeds tevoren geïnteresseerd in de islam sinds ik mijn broer in Marokko en Tunesië bezocht, die daar in de landbouwontwikkeling werkte. Zijn pastoor in Tunesië was een witte pater van Afrika gespecialiseerd in islamstudie en die heeft me verder geholpen om het geloof van die mensen beter te leren kennen. Toen reeds waren er goede contacten tussen hem en islamgeleerden in broederlijke verstandhouding. Tot ik hier dus Mohamed leerde kennen. Hij sprak me onmiddellijk aan als pastoor van vroeger en wilde zelf ook ons christelijk geloof in Jezus beter leren begrijpen.
En zo werd hij een vertrouwde vriend bij de kleine zusters en bij mij. Hij kwam zelfs regelmatig een eucharistie bijwonen om te luisteren naar het evangelie en de profeten. Ondertussen had hij werk gevonden bij de technische dienst van de stad Gent waar hij reeds een bijkomend examen met glans heeft doorstaan! In zijn vrije tijd legt hij gratis tuintjes op voetpaden aan bij mensen die het vragen. Zelfs heeft hij een kapel die dringend een verflaag nodig had uit eigen initiatief herschilderd. Kortom, hij heeft zich hier uitstekend weten te integreren als moslim tussen christenen die samen een broederband smeedden! ‘God is liefde’ zegt hij ook!'
Met dank aan p. Dries Van Ootegem